در جاده ای سنگلاخی و پر نشیب و فراز بنام زندگی آنچه که رنج این عبور جانفرسا را التیام می بخشد سایه پر مهر عشق در قامت اهورایی یک همسفر مهربان و فداکار است. لاله بانوی عزیزم، همسفر روزهای تلخ و شیرین زندگیم، همدمم، رفیقم، هم‌نفس شب‌های تارم، نهمین سالروز طلوع وجودت بر غربت روزگارم در این خراب آباد هستی را به سرور نشسته ام و به فرخندگی این پیوند نا گسستنی و این لحظه با شکوه ، با دریایی ای از مهر و محبت و وفا ، بر دستان گرم و مقدس تو بوسه می زنم و در پیشگاه حضرت عشق به حکم سپاس از این هدیه آسمانی ، سجده شکر بجای می آورم.دوستت دارم
شایان