جناب مستطاب ، زنده یاد استاد ابوالحسن خان صبا، فرزند ابوالقاسم کمال‌السلطنه به سال ۱۲۸۱ خورشیدی در خانواده‌ای آشنا به موسیقی و اهل ادب و هنر متولد گردید. پدرش، کمال‌السلطنه، پزشک، ادیب و دوست‌دار موسیقی بود. او سه‌تار را به نیکی می‌نواخت و نخستین استاد پسرش بود. صبا نخستین آموزه های موسیقی را از پدر فرا گرفت. وی نزد میرزا عبدالله فراهانی، درویش خان و علی‌نقی وزیری تار و سه‌تار، نزد حسین هنگ‌آفرین ویولن، نزد حسین اسماعیل‌زاده کمانچه، نزد علی اکبرخان شاهی سنتور، نزد اکبرخان نی و نزد حاجی خان ضرب را آموخت. او در جوانی به مدرسه کمال‌الملک رفت و نقاشی را نیز فرا گرفت. هم‌چنین، در رشته‌هایی مانند سوهان‌کاری، نجاری، ریخته‌گری، معرق‌کاری و خاتم‌کاری مهارت کسب کرد که در آتیه در ساختن آلات موسیقی به کار بست. استاد صبا آثار نیما و هدایت را می‌خواند و با نیما و شهریار رفاقتی دیرین داشت. حضرت استاد در سال ۱۳۱۱ با یکی از شاگردان خود بنام منتخب اسفندیاری کوه نور، دختر عموی نیما، ازدواج کرد که حاصل این ازدواج، سه دختر به نام‌های غزاله، ژاله و رکسانا می‌باشد. استاد ابوالحسن خان صبا شوربختانه سرانجام در سال ۱۳۳۶ و به علت ناراحتی قلبی در سن ۵۵ سالگی دار فانی را وداع گفت و در گورستان ظهیرالدوله تهران آرام گرفت.
قطعه ای که می شنوید ، گوشه سلمک است در دستگاه شور که به سمع و نظر شما بزرگان تقدیم می دارم.
شایان دیبا